کارگردان نمایش «اتول سورون» با گلایه از بلاتکلیفی این روزهای اهالی تئاتر، درباره ویژگیهای این اثر نمایشی توضیحاتی ارائه داد.
شهروز دل افکار که قرار بود به زودی نمایش «اتول سورون» را در تئاتر مستقل تهران به صحنه ببرد، درباره تعویق در اجرای این اثر نمایشی به دلیل بحران کرونا و تعطیلی تماشاخانهها گفت: این نمایش حاصل یک سال برگزاری کلاسهای آموزشی و تمرین برای آمادهسازی و اجرای عمومی است. بازیگران این نمایش همگی از هنرجویان کلاسهای بازیگری خودم بودند که مرحله آموزش آنها ۵ ماه و تمرین برای اجرای نمایش نیز ۶ ماه به طول انجامید اما متاسفانه به دلیل شرایطی که پیش آمده بازبینی نمایش لغو و فعلاً اجرا به تعویق افتاده است.
وی ادامه داد: هنرجویان این کارگاه انگیزه و شوق بسیاری برای روی صحنه رفتن داشتند و خود من نیز برای اینکه روی کار بچهها نظارت کامل داشته باشم، چند کار مختلف را رد کردم اما با این شرایط افسردگی به سراغ خود من و گروه آمده و بلاتکلیف هستیم. امیدوارم راهحلی برای شرایط پیش آمده در نظر گرفته شود چون این روزها با وجود خطراتی که بحران کرونا برای مردم به وجود آورده همه مشاغل مشغول فعالیت هستند و به نظر میرسد تنها زورشان به تئاتر رسیده است.
دل افکار یادآور شد: با وجودی که در شرایط امروز میدانستم میزان استقبال تماشاگران از تئاتر کمتر از حد معمول است اما به خاطر علاقه بچههای گروه دوست داشتم نمایش به صحنه برود تا این هنرجویان بعد از یک سال تلاش مزد زحماتشان را روی صحنه ببینید. نمایش نیز فضای کمدی و جذابی دارد و میتواند برای مدتی مخاطبان را از فضای کدری که این روزها در جامعه جریان دارد، دور کند.
وی درباره مضمون نمایش توضیح داد: «اتول سورون» نوشته باقر سروش درباره یکی از شاهان دوره قاجار است که برای اولین بار در زمان وی اتومبیل وارد ایران میشود و او آنقدر عاشق ماشین میشود که همه چیز را فراموش میکند و حتی حرمسرایش را هم تعطیل کرده و آنجا را تبدیل به گاراژ میکند. پادشاه مجنون ماشین میشود و در این بین موقعیتهای کمیک و فانتزی شکل میگیرد. نمایش ۲۳ بازیگر دارد که البته همگی در نمایش نقش و دیالوگ دارند و در بخشهایی از نمایش نیز از تکنیکهای نمایش ایرانی مانند تعزیه استفاده میشود.
این بازیگر تئاتر و سینما در پایان صحبتهایش بیان کرد: امیدوارم هرچه زودتر وضعیت نامشخص تئاتر معلوم شود تا ما تکلیف خود را بدانیم. تئاتر شغل ماست و برای آن از زندگیمان گذشتهایم و در آن جدیت داریم تا جایی که من حتی با وجود فوت پدرم سر صحنه حاضر شدم و به تعهدم به گروهی که در آن حضور داشتم عمل کردم اما زمانی که موقع عمل به وعده مسئولان میرسد متاسفانه هیچ حمایت و توجهی در کار نیست و کسی به تئاتر به عنوان یک شغل و حرفه که موقعیتش در خطر افتاده نگاه نمیکند.
badoorbin.comakhbarazad.comمنبع : خبرفوری
آخرین دیدگاه