محمدرضا شجریان از چهره‌هایی است که در زمان زنده بودنش و پس از آن، شعرهایی برایش گفته شده است.
برخی از شعرهایی را که پیش‌تر برای استاد آواز ایران و یا پس از درگذشتش برای او سروده شده‌اند می‌خوانیم:
(شعری از ضیاء موحد)
«بشنو از نی»
(به محمدرضا شجریان)
ما خنیاگران
ما شادی‌آفرینان
آری
ما گناهکاران
شش‌لولمان
سه‌تار است
و طبل جنگمان
تنبک
انگشتمان که می‌لغزد
بر سیم تار و پوست تنبک
کودک در گهواره می‌خندد
و پیر سالخورده
شادان به رقص برمی‌خیزد
ما مطربان صدای چکاچاکمان
نوای چکاوک
دشت نبردمان
ماهورهای دشتی و عشاق
و نیزه‌هایمان
نی مولانا
آری
ما لغوپیشگان
ما عاشقان، ملامتیان
ما همدمان «مرغ سحر»
خنیاگران نغمه‌سرا
ما ساکنان دوزخ
ما ساکنان شهر شما
۱۳۸۹ شمسی
***
شعری از مصطفی رحماندوست
عطر گل‌ها، رامش جان درگذشت
شور شیرین، مرد میدان درگذشت
یک نفر بود و هزاران در شمار
خسرو آواز ایران درگذشت…
***
شعری از محمود معتقدی
از بلندای منظر عشق و، زندگی
تاریخ دیگری، ورق می‌خورد
آن‌گاه، که حافظه روایت قبیله‌ای دلتنگ
اینک سر به ستایش صدای عاشقت، چه بیقرار
به سوگواره‌ای بزرگ، این‌گونه پا گشوده‌اند،
باری، دریای گریستن، مگر از کجا می‌گذرد؟
بار دیگر، بخوان به رسم شکوفه‌های باران
محمدرضا شجریان ـ موسیقیدان و استاد آواز ایرانی ـ متولد یکم مهرماه سال ۱۳۱۹، در روز پنج‌شنبه، ۱۷ مهرماه، پس از یک دوره طولانی مبارزه با بیماری، در سن ۸۰ سالگی درگذشت و در روز ۱۹ مهرماه در جوار آرامگاه فردوسی در توس به خاک سپرده شد.
badoorbin.comakhbarazad.comمنبع : خبرفوری
آخرین دیدگاه