هر روز شاهد اخبار زیادی در سراسر جهان هستیم. اخباری با موضوعات مختلف و در حوزه‌های متفاوت. در این بخش سعی شده تا به اخبار کوتاه و جذاب فرهنگی – هنری جهان در حوزه‌های مختلف چون: موسیقی، فیلم، تئاتر، تلویزیون و … پرداخته شود.

سمیه تاج الدین: با توجه به اینکه بیشتر رسانه‌های جهان بخشی از صفحه‌ی خود را به موضوعات فرهنگی و هنری اختصاص داده‌اند؛ اما به برخی از آنها به دلایل مختلف پرداخته نمی‌شود. در این بخش سعی شده تا اخباری که جذاب بوده به صورت کوتاه برای مخاطبان جمع آوری شود.

بزرگداشت معشوقه‌ی جبران خلیل جبران

طی هفته‌ی گذشته بزرگداشت می زیاد عروس ادب، یکی از پیشگامان و چهره‌های برجسته نهضت ادبی در تاریخ ادبیات فمینیستی عرب در نیمه‌ی اول قرن بیستم در قاهره برگزار شد.

می زیاده نویسنده‌ی فلسطینی در فوریه ۱۸۸۶ از پدری لبنانی و مادری فلسطینی در ناصره فلسطین به دنیا آمد. او به همراه خانواده‌اش به مصر سفر کرد. پدرش به عنوان سردبیر روزنامه "المحروسه" انتخاب شد و در آنجا ساکن شدند. می زیاده بر بسیاری از زبان‌ها مانند انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، اسپانیایی، ایتالیایی و عربی تسلط داشت و کتاب‌های فلسفه، ادبیات و تاریخ عرب و اسلام را خواند.

می زیاده به خاطر فعالیت‌های فرهنگی‌اش بسیار مشهور بود. نویسندگان و روشنفکران زیادی از جمله: احمد شوقی، عباس عقاد، طه حسین، شبلی شمیل، یعقوب صروف، خلیل مطران، مصطفی صادق رافعی و دیگران در جلسات فرهنگی که او حضور داشت، حضور داشتند. از مشهورترین آثار وی می‌توان به "پژوهشگر بادیه"، "میان مد و جزر"، "لبخندها و اشک‌ها" و ده‌ها اثر دیگر اشاره کرد.

می زیاده از جمله زنانی بود که جبران خلیل جبران شیفته‌ی او شد. این دو نفر حتی یک بار هم همدیگر را ندیدند؛ اما توانستند تأثیر زیادی بر یکدیگر داشته باشند. ارتباط آنها فقط به صورت نامه بود که مجموعه نامه‌های آنها در کتابی با نام "نامه‌های یک پیامبر" که به فارسی نیز ترجمه شده، گرد آمده است. می زیاده بعد از مرگ پدر و مادر، ازدواج نکرد. از این جهت احساس تنهایی می‌کرد. این بود که حزن و اندوه بر وی چیره شده، از مردم کناره گرفت و در اثر بیماری طولانی در سال ۱۹۴۱ دیده از جهان فرو بست.

نمایش ماسک مقوایی تاریخی

موزه مصر از نمایش یک اثر منحصر به فرد، "ماسک مقوایی" با چهره‌ی گچکاری کوچک یک مرد خبر داد که نام دو همسر وی بر آن حک شده بود.

اداره موزه مصر اعلام کرد: این اثر قدیمی که به دوران انتقالی دوم برمی‌گردد، در منطقه عساسیف اقصر کشف شده است. این ماسک مقوایی با خمیر کردن چند لایه پاپیروس یا کتان ساخته شده است. این ماسک که با گچ پوشیده شده می‌شد بر روی آن نقاشی کرد.

این ماسک بر اساس باورهای مصر باستان بر روی تابوت قرار می‌گرفت؛ زیرا وقتی روح می‌خواست به بدن متوفی بازگردد، باید شکل خود را تشخیص دهد.

بر اساس باورهای مصر باستان، نوشته‌ها و نمادهایی بر روی برخی مومیایی‌ها وجود دارد که به عنوان طلسم از صاحب مومیایی در جهان دیگر محافظت می‌کند.

در این موزه بیش از ۱۲۰ هزار اثر منحصر به فرد و تاریخی وجود دارد. این موزه از دو طبقه اصلی تشکیل شده است. طبقه‌ی اول شامل آثار باستانی سنگین چون تابوت‌ها، نقاشی‌ها و مجسمه‌هایی است که با توجه به توالی تاریخی به نمایش گذاشته شده‌اند. طبقه‌ی فوقانی شامل مجموعه‌های مختلف باستان شناسی است که مهمترین آنها مجموعه شاه توت آنخ آمون و گنجینه‌های تانیس است.

کشف شمشیری برای دفع ارواح شیطانی

باستان شناسان ژاپنی در حفاری یک گور دخمه‌ی ۱۶۰۰ ساله، یک شمشیر آهنی به طول بیش از دو متر را در داخل یک مقبره کشف کردند.

باستان شناسان ژاپنی در حفاری یک تپه ۱۶۰۰ ساله در نزدیکی شهر نارا، شمشیری آهنی به طول ۷.۵ فوت (۲.۳ متر) کشف کردند. به گفته‌ی کارشناسان، شمشیری با این اندازه بزرگ‌تر از آن است که بتوان از آن به عنوان سلاح استفاده کرد، به احتمال زیاد به منظور محافظت از فرد در برابر ارواح شیطانی با دفن شده است. این اسلحه از نوع بلند داکو است و دارای تیغه‌ای مواج است یا تا حدودی شبیه چاقوهای کریس در اندونزی است. این نوع شمشیر در دیگر مقبره‌های باستانی ژاپن نیز یافت شده است.

باستان‌شناسی که این شمشیر را پیدا کرده است، گفت: "این شمشیر دو برابر بزرگ‌تر از هر شمشیر دیگری است که تاکنون در ژاپن کشف شده است." اگرچه بسیاری از شمشیرهای آهنی داکو پس از قرن‌ها در زمین به شدت زنگ زده‌اند، اما تصاویر اشعه ایکس شکل و اندازه‌ی اصلی آنها را نشان می‌دهد. استفان مائدر، باستان شناس، متخصص شمشیرهای ژاپنی و شمشیرسازی باستانی، می‌گوید: شمشیرهای داکوی مواج یافت شده در دیگر گوردخمه های ژاپنی عمدتا تشریفاتی به نظر می‌رسیدند.

وی افزود: یک سنت باستانی در ژاپن وجود داشت که شامل تقدیم شمشیرهای بزرگ به خدایان یا ارواح قدرتمند بود و بسیاری از آنها هنوز در گنج خانه‌های زیارتگاه های شینتو و معابد بودایی نگهداری می‌شوند.

فروش بی سابقه 200 هزار بلیط برای نقاشی‌های ورمیر

آمستردام میزبان بزرگترین نمایشگاه نقاشی‌های "یوهانس ورمیر" نقاش سرشناس هلندی است. این نمایشگاه شامل ۲۸ نقاشی است که از گالری‌ها و مجموعه‌های خصوصی سراسر جهان گردآوری شده است.

این نمایشگاه احتمالا تا ۴ ژوئن برگزار می‌شود. پیش از افتتاح نمایشگاه، بیش از ۲۰۰ هزار بلیط فروخته شد که در تاریخ موزه بی سابقه بود. یک سخنگوی موزه گفت که "بلیط ها برای ماه‌های فوریه و مارس به فروش می‌رسید، در حالی که بلیط های ماه آوریل نیز در حال فروش هستند."

آتوس میلینگتون ۸۳ ساله از شهری در غرب هلند می‌گوید: "برای من مهم نیست که چقدر در صف ایستاده باشم، من برای دیدن نقاشی مورد علاقه‌ام به اینجا آمدم، دختری که گوشواره مروارید داشت."

این نقاشی که یکی از مشهورترین نقاشی‌های تاریخ نقاشی است، معمولاً در موزه‌ی موریس لاهه به نمایش گذاشته می‌شود. ورمیر در دوران حرفه‌ای خود نقاشی‌های زیادی نکشید. حدود ۳۵ نقاشی. او که در سال‌های ۱۶۳۲ تا ۱۶۷۵ می‌زیست، چندان شناخته شده نبود.

گفته می‌شود نقاشی‌های ورمیر به خاطر درخشش و صحنه‌های محلی زندگی هلندی در قرن ۱۷ مشهور است، با زیبایی بی نظیری که به نظر می‌رسد زمان متوقف شده است.

گروه رقص باله مسکو در مصر

گروه رقص باله‌ی مسکو در خانه اپرای مصر رقص باله اجرا می‌کنند. گروه رقص باله‌ی مسکو با مشارکت ستاره‌های سالن‌های نمایش بولشوی و مارینسکی روسیه به ارائه‌ی باله معروف "زیبای خفته" از موسیقی‌دان بین المللی چایکوفسکی برای سه شب متوالی می‌پردازند.

مدیر هنری این گروه با اشاره به اهمیت فرهنگ و هنر در ایجاد پل‌های ارتباطی بین انسان‌ها با وجود زبان‌های مختلف، تأکید کرد: اپرای قاهره دارای پتانسیل هنری و انسانی است که می‌تواند به یکی از مهمترین خانه‌های اپرا در جهان تبدیل شود.

سالن اپرای قاهره، چندی پیش نیز رقص "کلئوپاترا" را به مدت سه شب به اجرا گذاشته بود.

ساخت ادوات موسیقی با مواد بازیافتی

گروه "فونگ استانبول" ملودی‌های زیبایی با سازهای منحصر به فرد می‌نوازد که توسط خود آنها از مواد بازیافتی ساخته شده‌اند؛ چرا که عشق آنها به طبیعت باعث شد تا این کار را انجام دهند و مردم را به سمت محیط زیست و اهمیت حفاظت از آن هدایت کنند.

گروه کار خود را در سال ۲۰۱۴ آغاز کرد و اولین آلبوم خود را "فنولوژی" نامگذاری کرد، علمی که به مطالعه‌ی رابطه آب و هوا و چرخه‌ی زندگی حیوانات و گیاهان می‌پردازد. این گروه قصد داشت تا توجه مردم را به موضوعات مربوط به محیط زیست جلب کند.

این گروه برای رسیدن به هدف خود از ساخت سازهای مختلف موسیقی که سازگار با محیط زیست است، بهره مند می‌شود. آنها از زباله‌های خیابانی، زباله‌های خانگی یا حتی از زباله‌های رها شده در جنگل‌ها و دریاها استفاده می‌کنند. همچنین آنها از شیشه‌های خالی، ظروف پلاستیکی، اجاق‌های فلزی، لوازم الکتریکی شکسته، لباس‌های قدیمی و انواع دیگر زباله‌ها بهره مند می‌شوند.

یکی از اعضای این گروه می‌گوید: "ما در انتخاب به موادی توجه می‌کنیم که در طبیعت تجزیه نخواهند شد و این یکی از مهمترین ملاحظات و رویکردهای ماست."

57249