متن زیر یادداشتی به قلم جناب یوسفعلی میرشکاک است که در وصف سوگواری آیتالله جوادی آملی در فراق همسر نگاشته شده است.
به گزارش خبرآنلاین، این یادداشت جناب میرشکاک را که در پیج اینستاگرامش منتشر شده، به شرح زیر می خوانید:
هو الاول والاخروالظاهر والباطن
دیدن تصاویر سوگواری حضرت استاد جوادی آملی در فراق آینهء خویش ، یکی از آثار شگرف تعلیمی وتربیتی ایشان است. بلکه مهمترین آموزهء ایشان شمرده می تواند شد اگر چشمی وگوشی و هوشی باشد تا ببیند به چشم جان و بشنود به گوش خرد تا دریابد به هوش مینویی، نسبتی را که نفس یک انسان وارسته وحکیم با جفت خود می تواند داشته باشد.وبرای رسیدن به این موقف از وارستگی و حکمت ،دانش بسیار لازم نیست،که هستند دانشمندان دینی و غیردینی،که به چنین مرتبه ای از انس و مودت و یگانگی نرسیده اند.برای عروج به چنین فرازی، عشق لازم است:
عشقت رسد به فریاد ورخود بسان حافظ
قرآن زبر بخوانی با چارده روایت
و عشق موهبت است.موهبتی برآمده از امانتی که آسمانها وزمین برنتافتند وآدمی پذیرفت وهمه گرفتاریها از همینجا آغاز شد.زیرا پس از بسط ونشر آدمی درخاک معلوم شد برسماع راست هرتن چیر نیست و هردلی از عهدهء بسر بردن عهد خود با عشق و معشوق برنمی آید .
***
اولین کتابی که از حضرت استاد جوادی خواندم زن درآیینه جمال وجلال بود و دریافتم که با جانی برومند و به یگانگی رسیده روبرو هستم که برخلاف بسیاری از اهل کسوت زن راحیوانی نمی انگارد که بر او پوست ادمی کشیده اند تا مرد به نکاحش رغبت کند و بر خلاف صورت غالب اولئک کالانعام که در جهان اسلام افزونترند، مظهر زیبایی و فریبایی حضرت حق را آلت استفراغ مزاج نمی بیند.
ای کاش مدعیان دین و اخلاق به آموزه های واپسین حکیم حوزه های سنتی چشم بگشایند و عبرت بگیرند و بیاموزند .
با تمام دلم به استاد یگانه و حکیم الهی آموزگار عشق وعرفان حضرت علامه جوادی آملی تسلیت می گویم گرچه دل عاشق سوگوار تسلی پذیر نیست.
/6262
آخرین دیدگاه