فرشته حسینی، در نشست خبری «دسته دختران»، در پاسخ به پرسشی درباره بازی کردن یک بازیگر افغانستانی در یک فیلم دفاع مقدسی ایرانی گفت: «باید بگویم که من ایران را بسیار دوست دارم. فکر می‌کنم همه می‌توانند درک کنند که وقتی جایی بزرگ می‌شوی متعلق به همان‌جا خواهی بود.»
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، نشست رسانه‌ای فیلم سینمایی «دسته دختران» با حضور منیر قیدی (کارگردان)، محمدرضا منصوری (تهیه‌کننده)، سامان لطفیان (فیلمبردار)، ابراهیم امینی و میلاد اکبرنژاد (نویسندگان)، عباس عباسی (طراح گریم)، مهدی ابراهیم‌زاده (صدابردار)، صدف عسگری، مهدی حسینی‌نیا، فرشته حسینی، نیکی کریمی و حسین سلیمانی (بازیگران) برگزار شد.
در آغاز این نشست، منیر قیدی، کارگردان «دسته دختران» درباره اقتباس از فیلم یا کتابی دیگر برای ساخت اثرش گفت: «هیچ شخصیتی به‌طور مستقیم از کتاب یا ماجرا یا حقیقتی شکل نگرفته بود اما شخصیت‌ها برآوردی از مطالعات من هستند. همه کاراکترها ساختگی‌اند و باید بگویم که من تنها فیلم‌هایی را می‌سازم که به موضوع آن اشراف و احاطه داشته باشم.»
او در واکنش به سخن یکی از اهالی رسانه که پرسید «آیا عمدی داشته که فیلم را شبیه «تنگه ابوقریب» ساخته است»، توضیح داد: «اگر هم قرار بود شباهتی باشد، فکر می‌کنم فیلم‌های خیلی بهتری نسبت به «تنگه ابوقریب» وجود دارند؛ مثل فیلم‌های آقای درویش و حاتمی‌کیا.»
این کارگردان ادامه داد: «من به این فکر نکردم که ساختن این فیلم نیاز به جسارت دارد یا نه؛ باید بگویم که من خودم را کارگردانی تکنیسین نمی‌دانم و صرفا کاری را که دوست دارم، انجام می‌دهم و این فیلم را دوست داشتم.»
قیدی درباره به تصویر کشیدن سقوط خرمشهر و فراری شدن شخصیت‌های فیلم به جای نجات شهر عنوان کرد: «ما درباره یک حقیقت فیلم ساختیم و متاسفانه همه ما می‌دانیم که خرمشهر سقوط می‌کند اما این فیلم نه درباره سقوط خرمشهر که درباره عشق و امید به آینده بود.»
او درباره پردازش شخصیت‌های فیلم بیان کرد: «فیلم ما کاراکتر محور نبود. وقتی درباره ۵ شخصیت صحبت می‌شود که هرکدام برای خودشان شخصیتی اصلی هستند، هر کدام زمان مخصوص به خود را نیاز دارند و من فکر می‌کنم به اندازه زمان فیلم به سرنوشت همه آثار پرداختیم.»
در ادامه، فرشته حسینی، بازیگر فیلم، درباره «دسته دختران»، گفت: «در این فیلم همه تلاش ما، ترسیم چهره زشت جنگ بود و امیدوارم موفق عمل کرده باشیم.»
این بازیگر درباره این‌که تا چه میزان برای بازی در این فیلم با زنان افغانستان که سالهاست شاهد جنگ و درگیری هستند، احساس نزدیکی کرده است، گفت: «من کاراکتر آرامی دارم و این شخصیت بسیار از من دور بود اما با تصاویری که از جنگ در کشورم می‌بینم، احساس همذات‌پنداری با نقش داشتم و از ته دل کار می‌کردم.»
حسینی درباره بازی کردن در فیلم دفاع مقدسی ایرانی با وجود اصالت افغانستانی، گفت: «من بین افغانستان و ایران تفاوتی به لحاظ حسی قائل نیستم و باید بگویم که من ایران را بسیار دوست دارم. فکر می‌کنم همه می‌توانند درک کنند که وقتی جایی بزرگ می‌شوی متعلق به همان‌جا خواهی بود.»
۵۷۵۷
آخرین دیدگاه