روزنامه شرق نوشت: موضوع مذاکرات احیای برجام و برنامه هستهای ایران همچنان موضوع کشور است.
دستگاه دیپلماسی ایران پس از اینکه نیروهای خود را شناخت و شکل گرفت، باید به سراغ این پرونده برود و تصمیم بگیرد که مذاکرات دراینباره را چگونه ادامه خواهد داد و به چه شکل در این معامله پیش خواهد رفت.
اگر تیم دیپلماسی رئیسی از آنچه به دستش رسیده استفاده کند و برجام را احیا کند، ایران دوباره با دنیایی مواجه خواهد بود که در آن تحریمهای فشار حداکثری اعمال نشده است و ایران در وضعیتی نسبتا عادی قرار خواهد گرفت.
این وضعیت البته پیشتر هم ایجاد شده بود و به اعتقاد بسیاری ایران فرصتهای این وضعیت را در نوبت پیشین قدر ندانست تا دوباره فضا برای عقبگرد ایالات متحده مهیا باشد.
در شرایط احیای برجام دولت رئیسی باید تصمیم بگیرد که آیا این پرونده را صرفا بهعنوان یک پرونده تمامشده کنار میگذارد یا آن را بستری و پایهای برای اقدامات و تعاملات بعدی میکند که هم استفاده ایران از منافع بالقوه آن را بیشینه کند و هم حرکت دوباره به سمت تحریم و تقابل را برای طرف مقابل سختتر.
اما اگر کار به نتیجه نرسد و برجام فرو بپاشد، با وضعیت کاملا متفاوتی مواجه خواهیم شد. از طرفی عملا ایران به سمت بازگشت به وضعیت سالهای دولت محمود احمدینژاد و پیش از شروع مذاکرات در دوره روحانی برمیگردد و ممکن است دوباره سایه قطعنامه و «فصل هفت» بر سر ایران بیاید. اما از یک نگاه میتوان گفت این وضعیت بدتر خواهد بود، چون آن زمان بسیاری چه در ایران و چه در میان طرفهای دیگر این تصور وجود داشت که مسیر دیپلماسی راهی مؤثر برای عبور از این مرحله به نفع همه فراهم خواهد کرد. اگر پروژهای به عظمت برجام شکست بخورد، دیگر احتمالا کسی امید چندانی به گفتوگو نبندد و مسیر دگرگونه شود.
البته درنهایت این احتمال نیز وجود دارد که برجام نه احیا شود و نه فروبپاشد، بلکه در وضعیت مشابه سالهایی که سعید جلیلی مذاکرهکننده ارشد ایران بود، مذاکرات طولانی و فرسایشی بدون پیشرفت ادامه پیدا کند و در این فاصله هم خسارت به ایران ادامه پیدا کند و هم احتمالا امتیازاتی داده شود که در مقابل سودی حاصل نخواهد کرد.
23302
آخرین دیدگاه