ایسنا نوشت: گاهی قرار گرفتن گالریها در ساختمانها و محلهای عجیب و غریب، تمهیدی میشود برای اینکه در سراسر دنیا شناخته شوند و گردشگران بسیاری را روانه این مکان های هنری کنند.
تجربه ثابت کرده که همیشه موزههای هنری و گالریهایی که در بناهای تاریخی پرزرق و برق و کلاسیک واقع شده و توسط معماران بزرگ طراحی شدهاند، از سوی علاقمندان به هنر، به عنوان مکانی جذاب برای بازدید انتخاب نمیشوند، بلکه گاهی واقع شدن یک گالری در بنا یا مکانی غیرمتعارف و خلاقانه، خود معیاری مهم برای بازدید از آن تلقی میشود.
بر این اساس گالریهایی وجود دارند که به واسطه قرار گرفتن در دخمهها، سردابههای کلیسا یا حتی توالتهای عمومی و کلانتری، مکانی جذاب از سوی علاقهمندان هنر و همچنین گردشگران تشخیص داده شدهاند.
در این گزارش نگاهی داریم به چهار گالری غیرمتعارف دنیا که به انتخاب سایت آرتلند، معرفی میشوند.
گالری که یک توالت عمومی است!
موزه هنرهای معاصر در پارک پرانسویک، مکان کوچکی است که در حقیقت زمانی توالت عمومی بوده است. این بنای کوچک با سقف شیروانی که بیشتر شبیه به آلاچیق پارک دیده میشود، در لندن واقع شده و مدتهاست که محلی برای نمایش هنر فمنیستها و همچنین برپایی نمایشگاه هایی با محتوای سیاسی ـ اجتماعی است.
بنای اصلی این گالری تنها ۱۵ متر مربع مساحت دارد اما به هنگام برگزاری نمایشگاهها، آثار به نمایش گذاشته شده در فضای پارک بسط داده میشود.
گالری در یک گورستان!
سردابه گالری، یکی از منحصر بهفردترین گالریهای لندن است که در طول سال میزبان طیف وسیعی از نمایشگاهها و اتفاقات هنری است. این سردابه قدیمی در سال ۱۸۲۲ ساخته شده و تا سال ۱۸۵۵ فقط به عنوان گورستان از آن استفاده میشده است. در زمان جنگهای جهانی اول و دوم از این مکان به عنوان پناهگاه بهره گرفته شد و از سال ۲۰۰۲ به یکی از غیرمتعارفترین گالریهای دنیا بدل شد که هنرمندان آثارشان را در آن به نمایش میگذارند. و این در حالی است که هنوز هم مقبره ۵۵۷ انسان در این مکان به چشم میخورد.
بنای یک گالری معروف که عاری از هرگونه زینتی است
یکی از گالریهای هنر مدرن برلین، گالری کونیگ است که توسط یوهان کونیگ زمانی که فقط ۲۱ سال سن داشت، افتتاح شد. او برای رسیدن به ساختمان فعلی این گالری، پول بسیار و سالها زمان صرف کرد. این گالری در حقیقت در یک کلیسای زبرهکاری واقع شده است و به لحاظ معماری از ویژگیهای منحصر بهفردی برخوردار است. زبرهکاری یا معماری بروتالیست سبکی از معماری است که در آن ساختمانها کلاً با بتن زبره و بدون روکش و دیگر عناصر کاربردی و به عبارتی عریان و عاری از زینت اجرا میشوند. اصطلاح زبرهکاری (بروتالیسم) در ۱۹۵۴ در فرانسه و انگلستان برای توصیف این شیوه به کار رفت.
معمار اولیه گالری کونیگ، ورنر دوچمن بوده و آن را در سال ۱۹۶۷ طراحی کرده است. او زمانی مسوولیت توسعه و زیباسازی برلین غربی را هم عهده دار بوده.
گالری در ساختمان کلانتری!
لندن، شهر گالریهای عجیب و غریب است و یکی دیگر از این گالریها، در ساختمانی قدیمی واقع شده است که زمانی کلانتری شهر بوده است. هنوز سلولهایی که بازداشتیها به صورت موقت در آن نگهداری میشدند، در این گالری به چشم میخورد و حالا به محلی برای ارائه آثار هنری هنرمندان بریتانیایی و هنرمندانی از اقصی نقاط دنیا بدل شده است.
۵۷۵۷
آخرین دیدگاه