استاد شفیعی کدکنی، شاعر نامدار ایرانی می‌گوید: بی هیچ گمان، تاریخ ادبیات ایران، فروغ را به عنوان بزرگ‌ترین زن شاعر در طول تاریخ هزار سالهٔ خویش خواهد پذیرفت و در قرن ما یکی از دو سه چهرهٔ برجستهٔ شعر امروز خواهد بود.
فروغ فرخزاد شاعر نامدار معاصر ٨ دی ۱۳۱۳ به دنیا آمد و ۳۲ سال بعد در ۲۴ بهمن ۱۳۴۵ در اوج پختگی و شاعرانگی درگذشت. علیرغم آنکه عمر شعر گفتن فروغ چندان طولانی نبود اما از او به‌عنوان یکی از برترین شعرای معاصر یاد می‌شود.
اما به باور استاد شفیعی کدکنی، فروغ بزرگ‌ترین زن شاعر در طول تاریخ ادبیات ایران است. شفیعی کدکنی در کتاب "با چراغ و آینه" می‌نویسد:
"مرگ فروغ فرخزاد در قلمرو شعر مدرنِ ایران، پس از مرگ نیما، بزرگ‌ترین و ناگوارترین حادثه بود. نیما در مرحله‌ای از منظر حیات و حاصلِ عمرْ زندگی را بدرود گفت که مرگش بدین تلخی و ناگواری نبود، چرا که "پیری بود میوهٔ خویش بخشیده" اما این "شکوفهٔ تازه‌رو" که این چنین "بازیچهٔ باد شد"، در بارورترین لحظه‌های زندگی‌اش بود. در لحظه‌هایی که نقشِ مشخصی در شعر معاصر فارسی به خود گرفته بود و تأثیر زبانِ شاعری و دید شاعرانه‌اش را در صفحات شعر معاصر به‌روشنی می‌دیدیم. این تأثیر پس از مرگش تا سال‌ها ادامه خواهد یافت و برای همیشه در صحایف تاریخ ادب ایران ثبت خواهد شد.
شهرت فروغ به شاعری، از حدود ۱۵ سال پیش از این در مطبوعات ایران آغاز شد و با نشر دیوانِ نخستین او به نام اسیر، موجی از تحسین و ستایش را از سویی و نکوهش و دشنام را از سوی دیگر برانگیخت. و همین برخوردِ متضادِ جامعهٔ ناهماهنگ ما خود نمایشگر اهمیت نقشِ او در شعر این روزگار بود.
پس از نشرِ این کتاب دو دیوان دیگر با نام دیوار و عصیان نشر یافت، اما حقیقت امر این است که شخصیت اصیل و ممتاز و مستقلِ او با آخرین کتابش "تولدی دیگر" آشکارا شد. در این کتاب با شاعری بزرگ روبه‌رو می‌شویم که بی هیچ گمان، تاریخ ادبیات ایران او را به عنوان بزرگ‌ترین زن شاعر در طول تاریخ هزار سالهٔ خویش خواهد پذیرفت و در قرن ما یکی از دو سه چهرهٔ برجستهٔ شعر امروز خواهد بود."
badoorbin.comakhbarazad.comمنبع : خبرفوری
آخرین دیدگاه