سیاسی/ بین الملل 
با نگاهی به رسانه‌های مصری، موضع‌گیری مخالف و البته اعتراض‌آمیز قاهره در قبال این نزدیکی که ظاهراً بدون هماهنگی یا دست‌کم بدون موافقت مصر انجام گرفته به چشم می‌آید.
در حالی که برخی از رسانه‌های مصری به طور تلویحی این آشتی را به فال نیک گرفته و آن را در راستای انسجام صف کشورهای عربی تلقی کرده‌اند، برخی دیگر از رسانه‌ها با شفافیت بیشتری اعلام کرده‌اند، حتی اگر سرتاپایمان را هم از طلا بگیرند، خبری از آشتی با قطر نخواهد بود.
به اعتقاد کارشناسان، این دوگانگی در مواضع رسانه‌ای بیش از آنکه ناشی از مشکلی در تحلیل باشد، بیانگر نوع سیاست‌گذاری‌های حاکم بر قاهره است که از یک سو به دنبال رسیدن به منافع همکاری با قطر و کسب منافع در دگردیسی حاصل از سیاست‌های منطقه‌ای بین جمهوری‌خواهان و دموکرات‌های آمریکاست و از سوی دیگر نمی‌خواهد در فرایندهای اینچنینی در ردیف‌های بعدی بایستد.
به بیانی روشن‌تر، کارشناسان معتقدند عبدالفتاح سیسی رئیس‌جمهور مصر از اینکه هنگام قطع روابط و فشار بر قطر در صف اول ایستاده بود ولی در زمان کسب امتیاز آشتی آن هم در شرایطی که طرف آمریکایی واسطه آن شده به صف‌های عقب‌تر رانده می‌شود بسیار عصبانی است.
همین مساله هم شاید قاهره را بر آن داشت تا به عنوان واکنشی به این اقدام، با دور زدن عربستان و امارات، خود مستقیماً با ترکیه وارد مذاکره شود و آشتی با قطر در بحران خلیج‌فارس را با نزدیک شدن به ترکیه و گفت‌وگو با این کشور در بحران لیبی پاسخ دهد؛ اتفاقی که دست‌کم خشم ابوظبی نسبت به سیسی را برانگیخته است.
امروز باید گفت نمایش نشست سران شورای همکاری خلیج‌فارس که به کارگردانی جرد کوشنر داماد ترامپ برای تحقق یکی از آخرین وصیت‌های رئیس‌جمهور آمریکا پیش از ترک کاخ سفید به اجرا درآمد، نه تنها نتوانست کشوری را به جرگه هسته تشکیل‌دهنده ناتوی عربی پیوند دهد بلکه بر زمزمه‌های خروج مصر از این دارودسته نیز دامن زده است.
و دست آخر این پرسش پیش می‌آید که آیا با این رفتار مصری‌ها، نظاره‌گر یارکشی‌های جدیدی در منطقه در سایه ریاست‌جمهوری جو بایدن خواهیم بود؟
badoorbin.comakhbarazad.comمنبع : خبرفوری
آخرین دیدگاه